Wat is een Chin-Chin?

kin kin

Chin chin is een gefrituurde snack die erg populair is in West-Afrika, vooral in Nigeria. Gewoonlijk is chin chin vierkant, maar sommige mensen maken ze in andere vormen.

Kinkin-snack
Chin Chin-snack

Stappen voor het maken van kin-kin

Als je kin-kin wilt maken, heb je bloem, suiker, zout, boter, eiermelk en plantaardige olie nodig. De eerste stap is om alle droge ingrediënten in een kom te gieten en goed te mengen. Voeg vervolgens de gesmolten boter toe, met als laatste de eieren en de melk. Rol vervolgens het bovenstaande ingrediëntenmengsel tot een deeg. Snijd het deeg vervolgens in stukjes van 2 tot 3 cm vierkant deeg, ongeveer 6 mm dik. Giet vervolgens plantaardige olie in een pan en breng het aan de kook. Plaats het gesneden deeg voorzichtig in de olie en bak het goudbruin. De textuur lijkt een beetje op een donut met vet.
Sommige mensen zullen verschillende patronen gebruiken om verschillende smaken kin-kingebakjes te maken. Bijvoorbeeld het toevoegen van vanillearoma of nootmuskaat. Anderen voegen erwten of bakpoeder toe. Degenen die van gezond eten houden, zullen kin-kingebakjes maken door te bakken in plaats van te braden.

Het beste kin-kin-recept
Beste Chin Chin-recept

Hoe maak je snel kinkin?

Veel mensen willen chin chin maken en er dan winst op maken. Dan moet je in korte tijd veel chin chin-snacks maken. Op dit moment zullen de zaken veel gemakkelijker gaan als je een complete chin chin-productielijn hebt. Apparatuur voor het maken van chin chin omvat een deeghandmixer, deegvlakkermachine, chin chin-snijder, chin chin-friteuse, ontolingsmachine, kruidenmachine en verpakkingsmachine. De chin chin-productielijn is niet alleen een hoge output, maar ook eenvoudig te bedienen.

Chin-kin-productielijn
Chin Chin-productielijn

Een andere manier om deze snack te maken

Zoals eerder vermeld, is de kinkin niet alleen vierkant. Sommige mensen snijden het graag in driehoeken of rollen er ronde balletjes van. In Nigeria hebben de lokale bewoners ook een uitgebreide praktijk. Ze snijden het deeg in reepjes, kruisen ze en draaien ze samen, waarbij ze de uiteinden aan elkaar lijmen. Deze praktijk is veel ingewikkelder dan er rechtstreeks een vierkante vorm van te maken. Het vierkante kin-kindeeg is het meest voorkomende omdat het niet alleen gemakkelijk te maken is, maar ook gemakkelijk te eten. Mensen kunnen dit soort voedsel op verschillende plaatsen zien. In West-Afrika kopen mensen deze snack meestal bij straatverkopers of op openluchtmarkten. Bovendien verkopen supermarkten in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië, waar veel West-Afrikaanse immigranten wonen, ook kin-kingebakjes. Ook is het een relatief veelgebruikt tussendoortje op bruiloften en feesten.